Tunka

Tunka Troy Timberley

De eerste Saarlooswolfhond die in ons leven kwam was Tunka Troy Timberley. Hij werd geboren op donderdag 13 mei 1999. We kregen hem pas mee toen hij 15 weken oud was. In die korte tijd was hij al op drie verschillende adressen ondergebracht. Tunka was verschrikkelijk schuw. Hij was nauwelijks gesocialiseerd. Als iemand aan de deur belde, poepte en piste hij alles onder uit pure angst.

Wij waren al de 4e baasjes in zijn korte leven! Als hij zich net aan iemand had gehecht, moest hij alweer verkassen naar een ander adres. Daardoor vertrouwde hij niemand meer. Schuw is nog zacht uitgedrukt, Tunka was werkelijk doodsbenauwd. Voor alles! Het is aan het engelengeduld van Marianne te danken dat onze reu toch nog uitgroeide tot een evenwichtige Saarlooswolfhond. Hij was stapelgek op ons en wij op hem. Tunka was ook een echte prater, hij praatte ons soms de oren van het hoofd, maar hij had er geen vertrouwen in dat we altijd terugkwamen. Dat vertrouwen hebben onze andere honden gelukkig wel. Tunka was altijd enorm overstuur als we thuiskwamen. Hem alleen laten beperkten we daarom zoveel mogelijk, maar soms kon het niet anders en moest hij echt even alleen zijn. Dan had hij blijkbaar niets aan onze andere honden. Hij wachtte als een standbeeld bij de deur (weten we van de buren en later op de webcam) en hij huilde regelmatig hartverscheurend tot we weer thuiskwamen. Dan kende zijn vreugde geen grenzen.

Tunka heeft een aantal keren gedekt. De eerst keer onze Shala in Frankrijk. We wilden heel graag een nestje, maar het is uitgelopen op een drama. Uit Tunka’s 2e dekking, met Be Nisha von der Göttinger Breede, werden 5 pups geboren, 2 reuen en 3 teven. Ze zijn allemaal uitgegroeid tot prachtige Saarlooswolfhonden. We hebben daarna nog een paar aanvragen voor dekkingen gekregen. Tunka heeft ook die teven gedekt, maar dat is zonder resultaat gebleven. Tunka heeft lang van zijn oude dag mogen genieten (en wij van hem). Hij is op vrijdag 17 januari 2014 overleden op de hoge leeftijd van 14 jaar en 8 maanden. Rust zacht lieverd. Je blijft voor altijd in ons hart en in onze ziel.

je mooie, grote kop
lag zwaar op mijn schoot
wat was je moe, zo moe…
nog maar een schim
van wie je vroeger was

je zuchtte diep… heel diep
‘ga maar,’ zei ik,
‘ga dan, mijn lief’

en daar ging je,
je danste weg
naar onbekende verten,
met een gratie die mij
voor even de adem benam

nog één keer keek je om
met ogen vol dromen,
en mijn hart stond stil
toen je voor altijd
in de verte verdween

dag, lieve jongen
dag, lieve oude man
ik zal je missen, elke dag
maar je blijft in mijn hart
en in mijn ziel,
voor altijd…

Tunka Troy Timberley
* 13-5-1999   † 17-1-2014